بسم الله الرحمن الرحیم
کنار عکس کسی که داشت قهقه می زد نوشته بود : " وقتی می ری جهنم و می بینی که معلم دینی ات هم اونجاست.!". راستش اولش خیلی خندیدم به این تصویر و این نوشته، اما امشب که نمی دانم به چه مناسبت دوباره به یادش افتادم، خنده ام نگرفت، بغض کردم. با خودم فکر کردم که چقدر آدم هست که دلشون می خواد ضایع شدن من و توی دلبسته به راه اسلام و ایمان (و به خیال اونها موهوم باف) رو ببینند. دلشون می خواد ببینند که اگر جهنمی هم هست (به اعتقاد خودشون)، ما هم هستیم و لااقل اونها دنیا رو داشتند و ما هم دنیا رو باختیم و هم آخرت رو.
*****
خدایا! خیلی ها منتظر ضایع شدن ما هستند. امیرمومنان توی دعای کمیل از همین درد چقدر سوخته اند. از درد اینکه ما در کنار اونهایی قرار بگیریم که پشیزی برای خدا و اسلام ارزشی قایل نبودند. اوجایی که می فرمایند: وَ لِمَا مِنْهَا أَضِجُّ وَ أَبْکِی لِأَلِیمِ الْعَذَابِ وَ شِدَّتِهِ أَمْ لِطُولِ الْبَلاَءِ وَ مُدَّتِهِ فَلَئِنْ صَیَّرْتَنِی لِلْعُقُوبَاتِ مَعَ أَعْدَائِکَ وَ جَمَعْتَ بَیْنِی وَ بَیْنَ أَهْلِ بَلاَئِکَ وَ فَرَّقْتَ بَیْنِی وَ بَیْنَ أَحِبَّائِکَ وَ أَوْلِیَائِکَ.
*****
از امیرالمومنین نقل است که می فرمایند: من ابتاع آخرته بدنیاه ربحهما و من باع آخرته بدنیاه خسرهما. کسی که آخرت رو به دنیا می فروشد هر دو را باخته و کسی که دنیا را به آخرت می فروشد هر دو را برده. (غررالحکم و درر الکلم)
درباره این سایت